Glimwormen en een erg lange wandeling

Gisteren zijn we met een catamaran naar de glimwormcave gevaren. De grotten liggen op een plek waar je zelf moeilijk bij komt. Zonder boot gaat het sowieso niet lukken en als dat wel al zou lukken dan mag je er niet in. Goed geregeld voor de toeristenindustrie! We hebben dus tickets gekocht, want je wil niet tegen een meer aankijken met als enige attractie een watervliegtuig wat steeds opstijgt en landt en glimwormen zie je tenslotte niet elke dag. 

Na de boottocht werden we ontvangen met (waterige) koffie en thee en een filmpje met uitleg hoe die beestjes leven. Het blijkt dat ze kleverige bolletjes uitspugen, verbonden door een draadje, beetje spinnenweb idee maar dan hangende draadjes. Vliegjes plakken daar aan vast dus zo komen ze aan hun eten. Ze geven alleen licht in het donker. Hierna met een klein groepje en een gids de grotten in. Het eerste stuk was wat verlicht, zodat je de draadjes zag hangen. Hierna in een bootje, waarna we in het stikdonker door de grot voeren. Echt te gek, het is net of je naar een sterrenhemel kijkt. Soms zaten er zoveel wormpjes bij elkaar dat je elkaar echt kon zien. Het was dus echt de moeite waard. Na drie kwartier gingen we weer terug naar de boot, die inmiddels nieuwe mensen had opgehaald. 

Vandaag vonden we het wel tijd voor een wandeling. De meeste wandelingen hier zijn meerdaags, maar bij het visitor center hadden we wat kaarten en opties meegekregen. We zijn eerst langs het meer gelopen tot we een rivier tegen kwamen en toen hebben we  een stuk stroomafwaarts en weer terug gelopen. Het zag er erg mooi uit, met vooral veel varens en heel veel mos, wat het er voor zorgde dat het bos er sprookjesachtig uitzag. Ook hoorden we vogelgezang wat ik in ieder geval nog nooit gehoord heb, Het weer is eindelijk de goede kant opgegaan, want vandaag scheen de zon en was de koude wind gaan liggen. Het was gelijk een graat of 20, dus dat was helemaal niet verkeerd. Eindelijk de Teva's en korte broek aan, want toen we uiteindelijk na 5 uur lopen terug waren , waren we wel een beetje stuk. Gelukkig bleven de hoestbuien tijdens het lopen achterwege, het viel me nog mee dat ik het heb volgehouden, want het gesnotter en gehoest is nog steeds niet over, maar ik kon echt geen pap meer zeggen.

Morgen zouden we eigenlijk Milford Sound doen, een rondvaart langs allemaal watervallen, maar zoals gezegd is door de overstroming van begin van de week de weg niet meer berijdbaar en dus afgesloten. Je kan daar niet meer komen, of je moet een helikopter huren maar zo rijk zijn we ook weer niet.

Morgen rijden we naar Wanaka, het kleine zusje van Queenstown. Ook een buitensportplaats, maar net wat kleiner en rustiger. Wat we er gaan doen weten we nog niet, misschien gewoon even het stadje in en winkeltjes kijken en als het erg warm is misschien wel zwemmen in het meer. Alles kan. bungeejumpen ook, maar dat lijkt me niks haha.