Waiotapu, wonderland?

De volgende ochtend op naar Rotorura via Waiotapu, het gepropageerde wonderland op Thermal gebied.

Zo rustig als Orakei was, zo druk was Waiotapu. Lange rijen tot buiten voor de kassa… Nou dat beloofde wat. Er waren drie rondwandelingen in het park, wat vooral bestond uit bubbelende moddercratertjes en stomend- en borrelend water echter zonder de kleurenpracht die Orakei kenmerkt. Gewoon witte vlaktes met veel stoom. Aan het eind van wandeling 1 kwamen we dan bij DE Bezienswaardigheid, het champagnemeer.  Het meer is een bron van kokend water en langs de randen vindt een champagne/roestbruine afzetting plaats. Maar zien kon je het eigenlijk niet, omdat het heel erg stoomde en de wind de stoom de kant opblies waar er nu net wat te zien viel. Jammer dus… Ik zal een fotootje van internet uploaden, dan krijg je een idee hoe het er onder de stoom uitzag. De 2e wandeling was ehm, eigenlijk saai, witte velden met stoom. Aan het eind van de derde wandeling was een meer dat een aparte kleur groen was. Op de terugweg kwamen we bij wandeling 1 een super mooi meer tegen, zo mooi dat mijn onvoldoende waardering van het park toch nog een puntje omhoog ging. Het meer had de kleur van een granny smith appel en was dus heel apart. Voor de rest snap ik niet dat dit park als DE bezienswaardigheid bekend staat. Orakei was weliswaar veel kleiner, maar wel 10 keer zo mooi. Maar misschien word ik wel een beetje blasé.

Bij Rotorua zijn we neergestreken op een camping die zichzelf cosy cottage thermal holiday park noemt. Ze hebben de beschikking over warmwaterbronnen, waar je desgewenst je eten in kan stomen en verder gebruiken ze de bronnen om spa’s te vullen. Ook is er nog een piepklein zwembadje. Het ligt aan het meer en op het strandje kan je je eigen spa scheppen . Tussen de camping en het meer ligt namelijk een warm water bron, dus als je gaat graven stroomt dat water in het gat. Hebben we niet gedaan, want ja, als je gewoon in in zo’n bad op de camping kan stappen heeft het niet zo’n zin dat je in een zanderig badje in een koude wind gaat zitten. Maar het idee is leuk.

De volgende dag zou het volgens mijn telefonische weervoorspeller prachtig weer zijn, maar ’s nachts ging het regenen, zodat Armando, die de regen hoorde, in allerijl het warme bed verliet om de was binnen te halen.

Het bleef de hele ochtend regenen. Tegen de middag klaarde het op en toen zijn we lekker Rotorua ingegaan om te winkelen. Wederom een paar leuke dingen gescoord, dus de jacht was succesvol!  Morgen gaan we door naar Mt. Maunganui. Dat ligt aan de kust en volgens mijn weervoorspeller is het daar droog. Geen zon, dus geen strandweer. Maar er wordt veel gesurfd, dus misschien is er wel wat te zien! En bij droog weer kunnen we de oude vulkaan nog beklimmen. Hij is niet zo erg hoog.