Dag 10 en 11: Van een zeezwembad en de theeplantage

Na al het steile geklim onder een brandende zon de afgelopen dagen vonden we het wel tijd voor een rustdagje. We zouden naar de thermische baden gaan, die we de vorige keren hadden overgeslagen. Maar ja, toen we wakker werden stond de zon aan een knetterblauwe hemel en was het inmiddels alweer 25 graden. En dan een bad van 38 en 40 graden? Niet zo aantrekkelijk. Een heus zeezwembad dan. We hadden er onder het lopen al diverse gezien en de watertemperatuur was erg lekker, dus op zoek naar de dichtstbijzijnde en - verrassing-, die bevond zich op 3 minuten rijden van ons appartement. Dus parasol mee, stoeltjes mee en gaan. Er is geen strand bij. In plaats van strand is overal beton gestort. De stoeltjes kwamen dus wel van pas. Wat wel leuk was, was dat ze in het beton openingen hadden gemaakt waar mensen hun zelf meegenomen parasol in konden  steken. Uiteraard iets te grote gaten voor ons koffer parasolexemplaar,  maar er waren ook nog standaard rieten parasols neergezet. Daar kwam er een van vrij, dus we waren gered. Nog even gesnorkeld. Veel vis, maar wel erg grauw na de Hawaii snorkelervaring. Soort haringen, die je met hun kraaloogjes aanstaarden. Bang waren ze niet, je zwom gewoon midden in een school. Dus heerlijk gezwommen. Ook hier spoelden de oceaangolven het bad in, maar omdat het groter was, was het water wat  rustiger. Ilco zonk als hij niets deed, maar ik bleef drijven. Kwestie van vetopslag, is dat vet toch nog ergens goed voor.

De biertjes smaakten weer goed en het was een lekker dagje. De volgende dag zijn we naar de theeplantage gegaan. Ze hebben hier de laatst overgebleven theeplantage met bijbehorende fabriek van Europa. Die fabriek mocht je gewoon in. Heel leuk, maar het ruikt erg wee in de fabriek. Over de plantages kon je een rondwandeling maken tot helemaal naar boven, waar je een fabelachtig uitzicht hebt.  Dat gedaan. Het was wel prettig dat we dit keer begonnen met stijgen en eindigden met de afdaling. Bijna elke wandeling gaat andersom.  Het was een fantastische wandeling met geweldig zicht op de oceaan. Nog thee gekocht en een souveniertje en toen weer terug. We wilden uit eten, maar er waren geen restaurants met vegetarische pizza’s. Toen maar naar Ponta Del Gada gereden naar die ene grote supermarkt die ze wel verkocht. En nog erg lekkere ook. Knoflooksausje erbij gemaakt en smullen maar!