Dag 7: Naar de natuurlijke zwembaden bij Mosteiros

Snorkelen, volgens internet was dat in een van de natuurlijke ‘ pools’ bij Mosteiros mogelijk. Dus alles ingepakt en hup naar Mosteiros.

De weg erheen bestaat uit bochten en nog meer bochten. Verder kan je wat fietsers en voetgangers tegenkomen en veel dorpjes, dus oppassen geblazen, want je ziet echt niet wat er achter zo’n bocht zit. Toen we er bijna waren gooide Google maps ons er bij een brede zijweg af. Holy shit, dat ding was nog net niet verticaal. Zelfs op de motor afremmen was zinloos, en de weg naar beneden was lang. Afijn, dankzij de goede remmen hebben we het heelhuids gehaald. Met mijn `auto had ik er voor altijd vastgezeten. Beneden was er nog 1 parkeerplek, speciaal voor ons., dat kon niet anders, want het is zondag en dus best  wel druk. Daarachter de oceaan, met daartussen allemaal lava.  Golven van 5 meter hoog een paar honderd meter uit de kust en aan de kust bleven er nog flinke jongens over. De meeste poeltjes werden vet overspoeld, maar er waren er nog een paar waar je in kon zwemmen buiten bereik van de oceaan.

Het water leek koud, maar na een paar minuten voelde het heerlijk aan. Af en toe spoelde er een  golf over de rand in de poel. Ontzettend leuk natuurlijk, een natuurlijk golfslagbad. Nog even geïnformeerd bij een stel jongens die met snorkelspullen aan kwamen lopen. Op mijn vraag of er iets te zien was kwam een overtuigend nee. Ik betwijfel trouwens of je überhaupt hier kan snorkelen. In deze oceaan wil je echt niet zwemmen.

Na een uurtje gebadderd te hebben zijn we maar teruggegaan. Ilco is niet zo’n zon[- en zeefan dus het was erg leuk dat hij toch nog even ging zwemmen. Ik bleef spontaan drijven als ik niks deed, maar hij zonk, dus moest er meer moeite voor doen. Waar vet al niet handig voor is!

Op de terugweg heb ik de mevrouw van google maps zeker 3 keer genegeerd en met succes. We gingen via een normale weg een normale weg op.

Morgen maar weer een wandeling…