Dag 6: wandeling naar een verloren haven, Fenais d’Ajuda

Het was een stukje rijden, zo’n 50 minuten. We kwamen uit bij een kerk, waar ook het parkeerterrein in het dorpje was. Gelukkig was er nog plek, dat is wel eens anders! Hier vandaan door nauwe straatjes het dorp uit richting oceaan gewandeld. Geen winkeltjes gezien. Wel een paar kroegen waarbij mannen buiten op de grond van de stoep met elkaar zaten te kletsen, zonder drank . Meer een sociale ontmoetingsplaats leek het.

De huisjes hier zijn heel leuk. Ze zijn vrijwel allemaal wit met een gekleurde onderkant en deuren en raamkozijnen. Wit met rose, wit met blauw, wit met geel, met groen, met rood, met oranje of paars. We hebben alle combi’s wel voorbij zien komen. Ook aan picknickplaatsen geen gebrek. We zijn er in een uur tijd wel drie voorbij gelopen. Je kan overal wel barbecueën, maar sommige zijn heel luxe met een afwasbak en toiletten. Er waren veel maisvelden, afgebakend door bamboe, of bamboeachtig riet, dat is altijd moeilijk te zien. Ik hou het toch maar op riet, hoewel de bamboe welig tiert op dit eiland. Toen we het dorp eenmaal achter ons hadden gelaten kwamen we niemand meer tegen. Wel een schitterend uitzicht op de oceaan, die tegen de kliffen spoelde.

Bij het verloren haventje was een plek om boten de oceaan in te laten glijden vanaf de weg, al zou ik niet weten hoe je dat zou moeten doen zonder onmiddellijk weer tegen de rotsen gekwakt te worden. Van de haven was niets meer te zien. Wel hele mooie rotsformaties, overal gitzwarte lava. De haven schijnt opgeslokt te zijn door de oceaan. Er wordt hier alleen nog door de locals gevist. Na overal rondgekeken te hebben maar weer op de terugweg. 

Die liep over aarden weggetjes recht tegen de heuvel omhoog door de maisvelden en een stuk bos (hè lekker schaduw tenminste). Het werd af en toe behoorlijk warm, want vandaag was een extreem zonnige dag. Geen wolkje aan de lucht. Dat hadden we nog niet meegemaakt. Ik miste een zweetbandje, want het zweet droop de hele tijd mijn ogen in. Op de terugweg in de auto nog even de supermarkt bezocht en daarna maar een lekkere douche om het zoute plakzweet van onze lijven te spoelen. We hadden ons bezondigd aan olijfoliechips bij het obligate koude biertje en ja, het ging er goed in!