Regen, regen etc.

Nou, dat viel vies of liever gezegd nat tegen. De volgende ochtend was het echt noodweer en we reden langs een op zich hele mooie kustweg, van waaruit je de zee echt goed kon zien. Maar.... rukwinden, storm, regen, niet normaal en we zijn als Hollanders toch echt wel wat gewend. Daar komt bij dat een camper niet echt geschikt is voor rukwinden, dus Armando moest zijn vrachtwagenarmen uit de kast halen om het ding op de weg te houden. We kwamen na uren aan bij Paparoapark. De eerste en hoofd-bezienswaardigheid lag op de route, de Pancake rocks. De rotsen zijn daar gemaakt van dunne laagjes op elkaar. Bij het juiste tij zijn er ook blowholes, maar die hebben we niet gezien. Het was wel heel spectaculair, omdat de zee super wild was met enorm veel hoge golven, door de wind. We hebben eerst nog 20 minuten in het visitor center gewacht, alvorens ze te bekijken, maar de regen werd niet echt minder, dus regenjassen aan en gaan. Ik zet er wel wat fotootjes op. De kleintjes hadden we terecht in de auto geladen, want die waren zeker weggewaaid. De beoogde camping lag aan het strand en hoewel dit een camper en geen tent is, zagen we er weinig heil in om daar onze wielen te laten rusten. Het slechte weer zou zeker nog 2 dagen aanhouden, dus we konden er verder sowieso niets doen en met wat geluk was het in het binnenland droger. Op en door naar het Abel Tasmanpark dan maar, al zouden we dat die dag niet meer halen. 

Tot onze opluchting werd het uiteindelijk droog, toen we weer in het midden van het eiland waren. Zo droog dat er langs de weg waarschuwingsborden staan, waar het gevaar voor brand op werd aangegeven. De pijl stond op rood, dus super brandgevaarlijk.
We vonden een camping, waar het er heel vriendelijk uitzag. Er was een keuken met een oven en met mijn vooruitziende blik had ik ovenfrietjes ingeslagen. Echt te jammie! Het was sowieso een camping met een vriendelijke uitstraling. Alles was oud, maar schoon, over het gras graasden allemaal ganzen en aan het eind was een weitje met 2 emoe's, 2 hertjes en bij de kippen nog een kangeroeachtig beest. Verder was er natuurlijk niets te doen, dus de volgende dag weer door. We zijn neergestreken in Pohara, op een camping die grenst aan de zee. Een rustig zeetje met kleine golfjes. Gisteren miezerde het een beetje, maar vanochtend was het hier ook raak. Giga buien, het leek buiten wel een rivier. We hebben dus maar extra internet gekocht. Het is nu 13:00 en (bijna) droog, dus we gaan straks nog wel wat dingetjes bekijken. anders zitten we drie dagen en daar worden we niet blij van! Ben benieuwd!